START | RSS | Kody DostД™pu | Rejestruj | |
AktualnoЕ›ciAktualnoЕ›ciCharakterystykaChronologia Historia PZ Organizacje PrzestÄ™pcze Mafia Implikacje Przegrani SylwetkiDziaÅ‚alność przestÄ™pczaAfery Paliwowe Narkotyki Korupcja Prostytucja Spirytus i Papierosy Napady Zbrojne FaÅ‚szerstwa Gospodarcze Haracze BroÅ„ Nielegalny Hazard Samochody Porwania InternetInneKlub Literacki Poszukiwani Podstawa prawna Raporty i AnalizyNewsletterPolecane Linkiwww.rotos.pl www.chopin.info.pl |
Inne
| Podstawa prawna
| polski aspekt prawny
09.07.2006
Ustawa o PolicjiUstawa o Policji
Dziennik Ustaw Rok 2002 Nr 7 poz. 58 USTAWA z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Tekst opracowany przez MafiaPress.pl) (Dz.U. z 2002 r., Nr 7, poz. 58, zm.: Dz.U. z 2001 r., Nr 100, poz. 1084; Dz.U. z 2001 r., Nr 110, poz. 1189; Dz.U. z 2002 r., Nr 19, poz. 185; Dz.U. z 2002 r., Nr 74, poz. 676; Dz.U. z 2002 r., Nr 81, poz. 731; Dz.U. z 2002 r., Nr 115, poz. 996; Dz.U. z 2002 r., Nr 113, poz. 984; Dz.U. z 2002 r., Nr 200, poz. 1688; Dz.U. z 2003 r., Nr 90, poz. 844; Dz.U. z 2003 r., Nr 113, poz. 1070; Dz.U. z 2003 r., Nr 130, poz. 1188; Dz.U. z 2003 r., Nr 130, poz. 1190; Dz.U. z 2003 r., Nr 137, poz. 1302; Dz.U. z 2003 r., Nr 166, poz. 1609; Dz.U. z 2003 r., Nr 192, poz. 1873; Dz.U. z 2003 r., Nr 210, poz. 2036; Dz.U. z 2004 r., Nr 171, poz. 1800; Dz.U. z 2004 r., Nr 179, poz. 1842; Dz.U. z 2004 r., Nr 210, poz. 2135; Dz.U. z 2004 r., Nr 273, poz. 2703; Dz.U. z 2004 r., Nr 277, poz. 2742; Dz.U. z 2005 r., Nr 10, poz. 70; Dz.U. z 2005 r., Nr 164, poz. 1365; Dz.U. z 2005 r., Nr 169, poz. 1411) RozdziaÅ‚ 1 Przepisy ogólne Art. 1. 1. Tworzy siÄ™ PolicjÄ™ jako umundurowanÄ… i uzbrojonÄ… formacjÄ™ sÅ‚użącÄ… spoÅ‚eczeÅ„stwu i przeznaczonÄ… do ochrony bezpieczeÅ„stwa ludzi oraz do utrzymywania bezpieczeÅ„stwa i porzÄ…dku publicznego. 1a. Nazwa „Policja” przysÅ‚uguje wyÅ‚Ä…cznie formacji, o której mowa w ust. 1. 2. Do podstawowych zadaÅ„ Policji należą: 1) ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia przed bezprawnymi zamachami naruszajÄ…cymi te dobra, 2) ochrona bezpieczeÅ„stwa i porzÄ…dku publicznego, w tym zapewnienie spokoju w miejscach publicznych oraz w Å›rodkach publicznego transportu i komunikacji publicznej, w ruchu drogowym i na wodach przeznaczonych do powszechnego korzystania, 3) inicjowanie i organizowanie dziaÅ‚aÅ„ majÄ…cych na celu zapobieganie popeÅ‚nianiu przestÄ™pstw i wykroczeÅ„ oraz zjawiskom kryminogennym i współdziaÅ‚anie w tym zakresie z organami paÅ„stwowymi, samorzÄ…dowymi i organizacjami spoÅ‚ecznymi, 4) wykrywanie przestÄ™pstw i wykroczeÅ„ oraz Å›ciganie ich sprawców, 5) nadzór nad strażami gminnymi (miejskimi) oraz nad specjalistycznymi uzbrojonymi formacjami ochronnymi w zakresie okreÅ›lonym w odrÄ™bnych przepisach, 6) kontrola przestrzegania przepisów porzÄ…dkowych i administracyjnych zwiÄ…zanych z dziaÅ‚alnoÅ›ciÄ… publicznÄ… lub obowiÄ…zujÄ…cych w miejscach publicznych, 7) współdziaÅ‚anie z policjami innych paÅ„stw oraz ich organizacjami miÄ™dzynarodowymi na podstawie umów i porozumieÅ„ miÄ™dzynarodowych oraz odrÄ™bnych przepisów, 8) gromadzenie, przetwarzanie i przekazywanie informacji kryminalnych, 9) (uchylony), 10) prowadzenie bazy danych zawierajÄ…cej informacje o wynikach analizy kwasu dezoksyrybonukleinowego (DNA). 3. Policja realizuje także zadania wynikajÄ…ce z umów i porozumieÅ„ miÄ™dzynarodowych, na zasadach i w zakresie w nich okreÅ›lonych. Art. 2. Zadania przewidziane dla Policji wykonujÄ… w SiÅ‚ach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz w stosunku do żoÅ‚nierzy Å»andarmeria Wojskowa i wojskowe organy porzÄ…dkowe, w trybie i na zasadach okreÅ›lonych w odrÄ™bnych przepisach. Art. 3. Wojewoda oraz wójt (burmistrz, prezydent miasta) lub starosta sprawujÄ…cy wÅ‚adzÄ™ administracji ogólnej oraz organy gminy, powiatu i samorzÄ…du województwa wykonujÄ… zadania w zakresie ochrony bezpieczeÅ„stwa lub porzÄ…dku publicznego na zasadach okreÅ›lonych w ustawach. RozdziaÅ‚ 2 Organizacja Policji Art. 4. 1. Policja skÅ‚ada siÄ™ z nastÄ™pujÄ…cych rodzajów sÅ‚użb: kryminalnej, prewencyjnej oraz wspomagajÄ…cej dziaÅ‚alność Policji w zakresie organizacyjnym, logistycznym i technicznym. 2. W skÅ‚ad Policji wchodzi policja sÄ…dowa. Szczegółowy zakres zadaÅ„ i zasady organizacji policji sÄ…dowej okreÅ›la, w drodze rozporzÄ…dzenia, minister wÅ‚aÅ›ciwy do spraw wewnÄ™trznych, w porozumieniu z ministrem wÅ‚aÅ›ciwym do spraw sprawiedliwoÅ›ci. 3. W skÅ‚ad Policji wchodzÄ… również: 1) Wyższa SzkoÅ‚a Policji, oÅ›rodki szkolenia i szkoÅ‚y policyjne, 2) wyodrÄ™bnione oddziaÅ‚y prewencji i pododdziaÅ‚y antyterrorystyczne, 3) jednostki badawczo-rozwojowe. 3a. OrganizacjÄ™ i zakres dziaÅ‚ania Wyższej SzkoÅ‚y Policji w Szczytnie jako szkoÅ‚y wyższej oraz tryb wyznaczania i odwoÅ‚ywania rektora oraz wyznaczania, wyboru i odwoÅ‚ywania prorektorów reguluje ustawa z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365). 4. Komendant Główny Policji, za zgodÄ… ministra wÅ‚aÅ›ciwego do spraw wewnÄ™trznych, może powoÅ‚ywać, w uzasadnionych przypadkach, inne niż wymienione w ust. 1 rodzaje sÅ‚użb, okreÅ›lajÄ…c ich wÅ‚aÅ›ciwość terytorialnÄ…, organizacjÄ™ i zakres dziaÅ‚ania. Art. 4a. Pracownicy na stanowiskach administracyjnych, technicznych i gospodarczych w komendach i komisariatach Policji, z wyjÄ…tkiem stanowisk okreÅ›lonych przez Komendanta Głównego Policji, sÄ… zatrudniani na zasadach okreÅ›lonych w przepisach o pracownikach urzÄ™dów paÅ„stwowych. Art. 5. 1. Centralnym organem administracji rzÄ…dowej, wÅ‚aÅ›ciwym w sprawach ochrony bezpieczeÅ„stwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeÅ„stwa i porzÄ…dku publicznego, jest Komendant Główny Policji, podlegÅ‚y ministrowi wÅ‚aÅ›ciwemu do spraw wewnÄ™trznych. 2. Komendant Główny Policji jest przeÅ‚ożonym wszystkich funkcjonariuszy Policji, zwanych dalej „policjantami”. 3. Komendanta Głównego Policji powoÅ‚uje i odwoÅ‚uje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra wÅ‚aÅ›ciwego do spraw wewnÄ™trznych. 4. ZastÄ™pcÄ™ Komendanta Głównego Policji powoÅ‚uje i odwoÅ‚uje minister wÅ‚aÅ›ciwy do spraw wewnÄ™trznych na wniosek Komendanta Głównego Policji. 5. W razie zwolnienia stanowiska Komendanta Głównego Policji, minister wÅ‚aÅ›ciwy do spraw wewnÄ™trznych, do czasu powoÅ‚ania nowego komendanta, powierza peÅ‚nienie obowiÄ…zków Komendanta Głównego Policji, na okres nie dÅ‚uższy niż 3 miesiÄ…ce, jednemu z jego zastÄ™pców. 6. W razie czasowej niemożnoÅ›ci sprawowania funkcji przez Komendanta Głównego Policji, minister wÅ‚aÅ›ciwy do spraw wewnÄ™trznych, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez dotychczasowego komendanta, jednak na okres nie dÅ‚uższy niż 6 miesiÄ™cy, powierza peÅ‚nienie obowiÄ…zków Komendanta Głównego Policji jednemu z jego zastÄ™pców. Art. 6. 1. Organami administracji rzÄ…dowej na obszarze województwa w sprawach, o których mowa w art. 5 ust. 1, sÄ…: 1) wojewoda przy pomocy komendanta wojewódzkiego Policji dziaÅ‚ajÄ…cego w jego imieniu albo komendant wojewódzki Policji dziaÅ‚ajÄ…cy w imieniu wÅ‚asnym w sprawach: a) wykonywania czynnoÅ›ci operacyjno-rozpoznawczych, dochodzeniowo-Å›ledczych i czynnoÅ›ci z zakresu Å›cigania wykroczeÅ„, b) wydawania indywidualnych aktów administracyjnych, jeżeli ustawy tak stanowiÄ…, 2) komendant powiatowy (miejski) Policji, 3) komendant komisariatu Policji. 2. Terytorialny zasiÄ™g dziaÅ‚ania organów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, odpowiada zasadniczemu podziaÅ‚owi administracyjnemu PaÅ„stwa, z zastrzeżeniem ust. 3–5. 3. WyÅ‚Ä…cza siÄ™ z terytorialnego zasiÄ™gu dziaÅ‚ania komendanta wojewódzkiego Policji wÅ‚aÅ›ciwego dla województwa mazowieckiego obszar m.st. Warszawy oraz powiatów: grodziskiego, legionowskiego, miÅ„skiego, nowodworskiego, otwockiego, piaseczyÅ„skiego, pruszkowskiego, warszawskiego zachodniego i woÅ‚omiÅ„skiego. 4. Komendant StoÅ‚eczny Policji wykonuje na obszarze, o którym mowa w ust. 3, zadania i kompetencje odpowiadajÄ…ce zadaniom i kompetencjom komendanta wojewódzkiego Policji. 4a. Na obszarze m.st. Warszawy zadania i kompetencje odpowiadajÄ…ce zadaniom i kompetencjom komendanta powiatowego (miejskiego) Policji wykonuje wÅ‚aÅ›ciwy terytorialnie komendant rejonowy Policji. 4b. Minister wÅ‚aÅ›ciwy do spraw wewnÄ™trznych okreÅ›la, w drodze rozporzÄ…dzenia, wÅ‚aÅ›ciwość terytorialnÄ… komendantów rejonowych Policji, tworzy i znosi komendy rejonowe Policji oraz ustala ich nazwy. WÅ‚aÅ›ciwość terytorialna komendantów rejonowych Policji obejmuje obszar jednej dzielnicy lub kilku dzielnic. 5. Komenda StoÅ‚eczna Policji stanowi aparat pomocniczy Komendanta StoÅ‚ecznego Policji, wykonujÄ…cy swoje zadania na obszarze, o którym mowa w ust. 3. Art. 6a. 1. W postÄ™powaniu administracyjnym, w sprawach zwiÄ…zanych z wykonywaniem zadaÅ„ i kompetencji Policji, jeżeli ustawy nie stanowiÄ… inaczej, organem wÅ‚aÅ›ciwym jest komendant powiatowy (miejski) Policji, a na obszarze m.st. Warszawy – komendant rejonowy Policji. 2. W postÄ™powaniu administracyjnym w sprawach, o których mowa w ust. 1, organami wyższego stopnia sÄ…: 1) w stosunku do komendanta powiatowego (miejskiego) Policji – komendant wojewódzki Policji, 1a) w stosunku do komendanta rejonowego Policji – Komendant StoÅ‚eczny Policji, 2) w stosunku do komendanta wojewódzkiego Policji – Komendant Główny Policji. Art. 6b. 1. Komendanta wojewódzkiego Policji powoÅ‚uje i odwoÅ‚uje minister wÅ‚aÅ›ciwy do spraw wewnÄ™trznych na wniosek Komendanta Głównego Policji zÅ‚ożony po zasiÄ™gniÄ™ciu opinii wojewody. 2. Komendanta StoÅ‚ecznego Policji powoÅ‚uje i odwoÅ‚uje minister wÅ‚aÅ›ciwy do spraw wewnÄ™trznych na wniosek Komendanta Głównego Policji zÅ‚ożony po zasiÄ™gniÄ™ciu opinii wojewody oraz opinii Prezydenta m.st. Warszawy. 3. Komendant Główny Policji, na wniosek komendanta wojewódzkiego lub odpowiednio Komendanta StoÅ‚ecznego Policji, powoÅ‚uje i odwoÅ‚uje do trzech zastÄ™pców komendanta wojewódzkiego lub Komendanta StoÅ‚ecznego Policji, w tym l zastÄ™pcÄ™. 4. Na stanowisko komendanta wojewódzkiego i Komendanta StoÅ‚ecznego Policji oraz zastÄ™pców komendanta wojewódzkiego i Komendanta StoÅ‚ecznego Policji powoÅ‚uje siÄ™ oficerów Policji. 5. W razie zwolnienia stanowiska komendanta wojewódzkiego lub Komendanta StoÅ‚ecznego Policji Komendant Główny Policji, do czasu powoÅ‚ania nowego komendanta, powierza peÅ‚nienie obowiÄ…zków komendanta wojewódzkiego albo Komendanta StoÅ‚ecznego Policji, na okres nie dÅ‚uższy niż 6 miesiÄ™cy, jednemu z jego zastÄ™pców lub wyznaczonemu oficerowi. 6. W przypadku nieotrzymania opinii, o których mowa w ust. 1 lub ust. 2, minister wÅ‚aÅ›ciwy do spraw wewnÄ™trznych, na wniosek Komendanta Głównego Policji, może powoÅ‚ać komendanta wojewódzkiego albo Komendanta StoÅ‚ecznego Policji po upÅ‚ywie 14 dni od dnia przedstawienia wniosku o wydanie opinii. Art. 6c. 1. Komendanta powiatowego (miejskiego) Policji powoÅ‚uje i odwoÅ‚uje komendant wojewódzki Policji, po zasiÄ™gniÄ™ciu opinii starosty. Przepisu art. 35 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorzÄ…dzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 oraz z 2002 r. Nr 23, poz. 220, Nr 62, poz. 558, Nr 113, poz. 984 i Nr 153, poz.1271) nie stosuje siÄ™. 2. Komendanta rejonowego Policji powoÅ‚uje i odwoÅ‚uje Komendant StoÅ‚eczny Policji, po zasiÄ™gniÄ™ciu opinii Prezydenta m.st. Warszawy. Przepisu art. 35 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorzÄ…dzie powiatowym nie stosuje siÄ™. 3. Komendant wojewódzki Policji, na wniosek komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, powoÅ‚uje l zastÄ™pcÄ™ i pozostaÅ‚ych zastÄ™pców komendanta powiatowego (miejskiego) Policji. 4. Komendant StoÅ‚eczny Policji, na wniosek komendanta rejonowego Policji, powoÅ‚uje zastÄ™pców komendanta rejonowego Policji. 5. Na stanowisko komendanta powiatowego (miejskiego) i komendanta rejonowego Policji oraz zastÄ™pcy komendanta powiatowego (miejskiego) i komendanta rejonowego Policji powoÅ‚uje siÄ™ oficerów Policji. 6. W razie zwolnienia stanowiska komendanta powiatowego (miejskiego) Policji komendant wojewódzki Policji, do czasu powoÅ‚ania nowego komendanta, powierza peÅ‚nienie obowiÄ…zków komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, na okres nie dÅ‚uższy niż 6 miesiÄ™cy, jednemu z jego zastÄ™pców lub wyznaczonemu oficerowi. 7. W razie zwolnienia stanowiska komendanta rejonowego Policji Komendant StoÅ‚eczny Policji, do czasu powoÅ‚ania nowego komendanta, powierza peÅ‚nienie obowiÄ…zków komendanta rejonowego Policji, na okres nie dÅ‚uższy niż 6 miesiÄ™cy, jednemu z jego zastÄ™pców lub wyznaczonemu oficerowi. 8. W przypadku nieotrzymania opinii, o których mowa w ust. 1 lub ust. 2, komendant wojewódzki albo Komendant StoÅ‚eczny Policji może powoÅ‚ać odpowiednio komendanta powiatowego (miejskiego) albo komendanta rejonowego Policji po upÅ‚ywie 14 dni od dnia przedstawienia wniosku o wydanie opinii. Art. 6d. 1. Komendanta komisariatu Policji powoÅ‚uje i odwoÅ‚uje komendant powiatowy (miejski) Policji po zasiÄ™gniÄ™ciu opinii wÅ‚aÅ›ciwego terytorialnie wójta (burmistrza lub prezydenta miasta) lub wójtów. Opiniowanie to nie dotyczy komendanta komisariatu specjalistycznego. 2. ZastÄ™pców komendanta komisariatu Policji powoÅ‚uje komendant powiatowy (miejski) Policji na wniosek komendanta komisariatu Policji. 3. Na stanowisko komendanta komisariatu Policji i zastÄ™pcy komendanta komisariatu Policji powoÅ‚uje siÄ™ oficerów lub aspirantów Policji. 4. W razie zwolnienia stanowiska komendanta komisariatu Policji, komendant powiatowy (miejski) Policji, do czasu powoÅ‚ania nowego komendanta, powierza, po zasiÄ™gniÄ™ciu opinii wójta (burmistrza lub prezydenta miasta) lub wójtów, peÅ‚nienie obowiÄ…zków komendanta komisariatu Policji, na okres nie dÅ‚uższy niż 3 miesiÄ…ce, jednemu z jego zastÄ™pców, a w razie braku zastÄ™pców – innemu policjantowi. 5. W razie czasowej niemożnoÅ›ci sprawowania funkcji przez komendanta komisariatu Policji, komendant powiatowy (miejski) Policji, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez dotychczasowego komendanta, powierza peÅ‚nienie obowiÄ…zków komendanta komisariatu Policji jednemu z jego zastÄ™pców, a w razie braku zastÄ™pców – innemu policjantowi. 6. Na obszarze m.st. Warszawy przepisy ust. 1 i 3–5 stosuje siÄ™ odpowiednio do powoÅ‚ywania i odwoÅ‚ywania komendanta komisariatu Policji przez komendanta rejonowego Policji, po zasiÄ™gniÄ™ciu opinii Prezydenta m.st. Warszawy. 7. Na obszarze m.st. Warszawy przepisy ust. 2 i 3 stosuje siÄ™ odpowiednio do powoÅ‚ywania zastÄ™pców komendanta komisariatu Policji przez komendanta rejonowego Policji. 8. W przypadku nieotrzymania opinii, o której mowa w ust. 1 lub 6: 1) komendant powiatowy (miejski) Policji może powoÅ‚ać komendanta komisariatu Policji po upÅ‚ywie 14 dni od dnia przedstawienia wniosku o wydanie opinii, 2) komendant rejonowy Policji może powoÅ‚ać komendanta komisariatu Policji po upÅ‚ywie 21 dni od dnia przedstawienia wniosku o wydanie opinii. Art. 6e. 1. OdwoÅ‚ać ze stanowiska, o którym mowa w art. 6b ust. 1, 2 i 5, art. 6c ust. 1–4, 6 i 7 oraz art. 6d ust. 1, 2 i 6, może w każdym czasie organ uprawniony do powoÅ‚ania na to stanowisko. 2. W przypadku braku opinii, o których mowa w art. 6b ust. 1 i 2, art. 6c ust. 1 i 2 oraz art. 6d ust. 1 i 6, organ uprawniony do powoÅ‚ania na stanowisko komendanta może odwoÅ‚ać odpowiednio komendantów: wojewódzkiego i StoÅ‚ecznego, powiatowego (miejskiego), rejonowego lub komendanta komisariatu Policji, po upÅ‚ywie 14 dni od dnia dorÄ™czenia wniosku o wydanie opinii. 3. Policjanta odwoÅ‚anego ze stanowiska przenosi siÄ™ do dyspozycji przeÅ‚ożonego policjanta uprawnionego do odwoÅ‚ania ze stanowiska, z zastrzeżeniem, że policjanta odwoÅ‚anego ze stanowiska komendanta wojewódzkiego i Komendanta StoÅ‚ecznego Policji przenosi siÄ™ do dyspozycji Komendanta Głównego Policji. Policjant przez okres 6 miesiÄ™cy ma prawo do uposażenia w wysokoÅ›ci przysÅ‚ugujÄ…cej przed odwoÅ‚aniem. Art. 6f. Komendant wojewódzki Policji oraz komendant powiatowy (miejski) Policji sÄ… przeÅ‚ożonymi policjantów na terenie swojego dziaÅ‚ania. Art. 6g. Komendant Główny Policji, komendant wojewódzki Policji, komendant powiatowy (miejski) Policji wykonujÄ… swoje zadania przy pomocy podlegÅ‚ych im komend, a komendant komisariatu Policji – przy pomocy komisariatu. Art. 6h. (uchylony). Art. 7. 1. Komendant Główny Policji okreÅ›la: 1) szczegółowe zasady organizacji i zakres dziaÅ‚ania komend, komisariatów i innych jednostek organizacyjnych Policji, 2) metody i formy wykonywania zadaÅ„ przez poszczególne sÅ‚użby policyjne, w zakresie nieobjÄ™tym innymi przepisami wydanymi na podstawie ustawy, 3) (skreÅ›lony), 4) (uchylony), 4a) programy szkoleÅ„ zawodowych policjantów, 5) szczegółowe zasady szkolenia zwierzÄ…t wykorzystywanych do realizacji zadaÅ„ Policji, a także normy ich wyżywienia, 6) szczegółowe warunki bezpieczeÅ„stwa i higieny sÅ‚użby, po konsultacji z PaÅ„stwowÄ… InspekcjÄ… Pracy, 7) zasady etyki zawodowej policjantów, po zasiÄ™gniÄ™ciu opinii zwiÄ…zku zawodowego policjantów. 2. Komendant wojewódzki Policji okreÅ›la wÅ‚aÅ›ciwość terytorialnÄ… komisariatów Policji na terenie swojego dziaÅ‚ania. 3. Komendant Główny Policji może tworzyć oÅ›rodki szkolenia i szkoÅ‚y policyjne oraz okreÅ›la ich programy nauczania. 4. Regulaminy komend, komisariatów i innych jednostek organizacyjnych Policji ustala wÅ‚aÅ›ciwy dla nich komendant Policji w porozumieniu z wÅ‚aÅ›ciwym przeÅ‚ożonym. Regulamin komendy wojewódzkiej Policji nie stanowi części regulaminu urzÄ™du wojewódzkiego. Art. 8. 1. Komendant wojewódzki Policji w porozumieniu z Komendantem Głównym Policji tworzy, w razie potrzeby, komisariat kolejowy, wodny, lotniczy lub inny komisariat specjalistyczny. Komendanci komisariatów specjalistycznych podlegajÄ… wÅ‚aÅ›ciwemu terytorialnie komendantowi wojewódzkiemu Policji. 2. Komendanta komisariatu specjalistycznego Policji powoÅ‚uje i odwoÅ‚uje komendant wojewódzki Policji. 3. (skreÅ›lony). Art. 8a. 1. Komendant powiatowy (miejski) Policji może tworzyć rewiry dzielnicowych oraz posterunki Policji na zasadach okreÅ›lonych przez Komendanta Głównego Policji. 2. Kierownika rewiru oraz kierownika posterunku Policji mianuje i zwalnia ze stanowiska komendant powiatowy (miejski) Policji, po zasiÄ™gniÄ™ciu opinii wójta (burmistrza lub prezydenta miasta), chyba że do wyrażenia opinii w tej sprawie upoważniony zostaÅ‚ organ wykonawczy jednostki pomocniczej gminy. 3. Do zadaÅ„ kierownika rewiru oraz kierownika posterunku Policji należy w szczególnoÅ›ci: 1) rozpoznawanie zagrożeÅ„ i przeciwdziaÅ‚anie przyczynom ich powstawania, 2) inicjowanie i organizowanie dziaÅ‚aÅ„ spoÅ‚ecznoÅ›ci lokalnych majÄ…cych na celu zapobieganie popeÅ‚nianiu przestÄ™pstw i wykroczeÅ„ oraz innym zjawiskom kryminogennym, 3) wykonywanie czynnoÅ›ci administracyjno-porzÄ…dkowych oraz innych niecierpiÄ…cych zwÅ‚oki czynnoÅ›ci zwiÄ…zanych z zawiadomieniem o przestÄ™pstwie i zabezpieczeniem miejsca zdarzenia. Art. 9. (skreÅ›lony). Art. 10. 1. Komendanci Policji, z zastrzeżeniem ust. 1a, skÅ‚adajÄ… roczne sprawozdania ze swojej dziaÅ‚alnoÅ›ci, a także informacje o stanie porzÄ…dku i bezpieczeÅ„stwa publicznego wÅ‚aÅ›ciwym wojewodom, starostom, wójtom (burmistrzom lub prezydentom miast), a także radom powiatu i radom gmin. W razie zagrożenia bezpieczeÅ„stwa publicznego lub zakłócenia porzÄ…dku publicznego sprawozdania i informacje skÅ‚ada siÄ™ tym organom niezwÅ‚ocznie na każde ich żądanie. 1a. Komendant StoÅ‚eczny Policji skÅ‚ada sprawozdanie, a także informacje, o których mowa w ust. 1, Wojewodzie Mazowieckiemu oraz, w zakresie dotyczÄ…cym dziaÅ‚alnoÅ›ci Policji na obszarze m.st. Warszawy, Prezydentowi m.st. Warszawy i Radzie m.st. Warszawy. Komendanci rejonowi Policji nie skÅ‚adajÄ… odrÄ™bnych sprawozdaÅ„. 2. W zakresie wykrywania przestÄ™pstw i Å›cigania ich sprawców sprawozdania i informacje, o których mowa w ust. 1, mogÄ… być przekazywane wyÅ‚Ä…cznie sÄ…dom i prokuratorom, na ich żądanie. 3. Rada powiatu (miasta) oraz rada gminy na podstawie sprawozdaÅ„ i informacji, o których mowa w ust. 1, może okreÅ›lić, w drodze uchwaÅ‚y, istotne dla wspólnoty samorzÄ…dowej zagrożenia bezpieczeÅ„stwa i porzÄ…dku publicznego. 4. UchwaÅ‚a, o której mowa w ust. 3, nie może dotyczyć wykonania konkretnej czynnoÅ›ci sÅ‚użbowej ani okreÅ›lać sposobu wykonywania zadaÅ„ przez PolicjÄ™. 5. Komendanci powiatowi (miejscy) Policji sÄ… obowiÄ…zani udostÄ™pniać komisji bezpieczeÅ„stwa i porzÄ…dku, na żądanie jej przewodniczÄ…cego, dokumenty i informacje dotyczÄ…ce pracy Policji na terenie powiatu, z wyjÄ…tkiem akt personalnych pracowników i funkcjonariuszy, materiałów operacyjno-rozpoznawczych lub dochodzeniowo-Å›ledczych oraz akt w indywidualnych sprawach administracyjnych. Art. 11. 1. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) lub starosta może żądać od wÅ‚aÅ›ciwego komendanta Policji przywrócenia stanu zgodnego z porzÄ…dkiem prawnym lub podjÄ™cia dziaÅ‚aÅ„ zapobiegajÄ…cych naruszeniu prawa, a także zmierzajÄ…cych do usuniÄ™cia zagrożenia bezpieczeÅ„stwa i porzÄ…dku publicznego. 2. Żądanie, o którym mowa w ust. 1, nie może dotyczyć czynnoÅ›ci operacyjno-rozpoznawczych, dochodzeniowo-Å›ledczych oraz czynnoÅ›ci z zakresu Å›cigania wykroczeÅ„. Żądanie to nie może dotyczyć wykonania konkretnej czynnoÅ›ci sÅ‚użbowej ani okreÅ›lać sposobu wykonania zadania przez PolicjÄ™. 3. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) lub starosta ponoszÄ… wyÅ‚Ä…cznÄ… odpowiedzialność za treść żądania, o którym mowa w ust. 1. 4. Żądanie, o którym mowa w ust. 1, przekazane ustnie wymaga potwierdzenia na piÅ›mie. 5. WÅ‚aÅ›ciwy komendant Policji niezwÅ‚ocznie przedkÅ‚ada sprawÄ™ komendantowi Policji wyższego stopnia, jeżeli nie jest w stanie wykonać żądania, o którym mowa w ust. 1. 6. Żądanie, o którym mowa w ust. 1, naruszajÄ…ce prawo jest nieważne. O nieważnoÅ›ci żądania stwierdza wojewoda. Art. 12. 1. Minister wÅ‚aÅ›ciwy do spraw wewnÄ™trznych okreÅ›la, w drodze rozporzÄ…dzenia: 1) uzbrojenie Policji, 2) umundurowanie, dystynkcje i znaki identyfikacyjne policjantów, 3) zasady i sposób noszenia umundurowania oraz orderów, odznaczeÅ„, medali i odznak, 4) normy umundurowania, 5) wzór i tryb nadawania sztandaru jednostkom organizacyjnym Policji, 6) wzór odznak policyjnych oraz szczegółowe zasady i tryb ich nadawania policjantom. 2. Komendant Główny Policji okreÅ›la zasady naliczeÅ„ etatowych w Policji. Art. 13. 1. Koszty zwiÄ…zane z funkcjonowaniem Policji sÄ… pokrywane z budżetu paÅ„stwa z części sprawy wewnÄ™trzne. 2. Etaty Policji okreÅ›la ustawa budżetowa. 3. Jednostki samorzÄ…du terytorialnego, paÅ„stwowe jednostki organizacyjne, stowarzyszenia, fundacje, banki oraz instytucje ubezpieczeniowe mogÄ… uczestniczyć w pokrywaniu wydatków inwestycyjnych, modernizacyjnych lub remontowych oraz kosztów utrzymania i funkcjonowania jednostek organizacyjnych Policji, a także zakupu niezbÄ™dnych dla ich potrzeb towarów i usÅ‚ug. 3a. (uchylony). 3b. (uchylony). 3c. (uchylony). 4. Na wniosek rady powiatu lub rady gminy liczba etatów Policji w rewirach dzielnicowych i posterunkach Policji na terenie powiatu lub gminy może ulec zwiÄ™kszeniu ponad liczbÄ™ ustalonÄ… na zasadach okreÅ›lonych w art. 12 ust. 2, jeżeli organy te zapewniÄ… pokrywanie kosztów utrzymania etatów Policji przez okres co najmniej 5 lat, na warunkach okreÅ›lonych w porozumieniu zawartym miÄ™dzy organem powiatu lub gminy a wÅ‚aÅ›ciwym komendantem wojewódzkim Policji i zatwierdzonym przez Komendanta Głównego Policji. 4a. Rada powiatu lub rada gminy może przekazać, na warunkach okreÅ›lonych w porozumieniu zawartym miÄ™dzy organem wykonawczym powiatu lub gminy a wÅ‚aÅ›ciwym komendantem powiatowym (miejskim) Policji, Å›rodki finansowe stanowiÄ…ce dochody wÅ‚asne powiatu lub gminy, dla Policji z przeznaczeniem na: 1) rekompensatÄ™ pieniężnÄ… za czas sÅ‚użby przekraczajÄ…cy normÄ™ okreÅ›lonÄ… w art. 33 ust. 2, 2) nagrodÄ™ za osiÄ…gniÄ™cia w sÅ‚użbie, dla policjantów wÅ‚aÅ›ciwych miejscowo komend powiatowych (miejskich) i komisariatów, którzy realizujÄ… zadania z zakresu sÅ‚użby prewencyjnej. 4b. Porozumienie, o którym mowa w ust. 4a, okreÅ›la w szczególnoÅ›ci: 1) rodzaje ustawowych zadaÅ„ Policji, finansowanych na podstawie porozumienia; a) wykonywanych w czasie przekraczajÄ…cym normÄ™ okreÅ›lonÄ… w art. 33 ust. 2, b) za wykonywanie których może być przyznana nagroda za osiÄ…gniÄ™cia w sÅ‚użbie, 2) wysokość oraz tryb i terminy przekazywania Å›rodków finansowych, o których mowa w ust. 4a, 3) sposób dokonywania oceny prawidÅ‚owoÅ›ci wykonania porozumienia. 4c. Tworzy siÄ™ Fundusz Wsparcia Policji, zwany dalej „Funduszem", skÅ‚adajÄ…cy siÄ™ z funduszy: centralnego, wojewódzkich i Szkół Policji. 4d. Fundusz jest paÅ„stwowym funduszem celowym. 4e. Åšrodki finansowe uzyskane przez PolicjÄ™ w trybie i na warunkach okreÅ›lonych w ust. 3 i 4a na podstawie umów i porozumieÅ„ zawartych przez: 1) Komendanta Głównego Policji – sÄ… przychodami funduszu centralnego, 2) komendantów odpowiednio wojewódzkich lub Komendanta StoÅ‚ecznego Policji albo podlegÅ‚ych im komendantów powiatowych (miejskich, rejonowych) Policji – sÄ… przychodami wojewódzkich funduszy, 3) Komendanta Wyższej SzkoÅ‚y Policji oraz komendantów szkół policyjnych – sÄ… przychodami funduszu Szkół Policji. 4f. Åšrodki Funduszu sÄ… przeznaczone na: 1) pokrywanie wydatków inwestycyjnych, modernizacyjnych lub remontowych oraz kosztów utrzymania i funkcjonowania jednostek organizacyjnych Policji, a także zakup niezbÄ™dnych na ich potrzeby towarów i usÅ‚ug, 2) rekompensatÄ™ pieniężnÄ… dla policjantów za czas sÅ‚użby przekraczajÄ…cy normÄ™ okreÅ›lonÄ… w art. 33 ust. 2, 3) nagrody dla policjantów za osiÄ…gniÄ™cia w sÅ‚użbie. 4g. Åšrodkami Funduszu dysponujÄ…: 1) Komendant Główny Policji – w zakresie funduszu centralnego, 2) odpowiednio komendanci wojewódzcy lub Komendant StoÅ‚eczny Policji – w zakresie funduszy wojewódzkich, 3) Komendant Wyższej SzkoÅ‚y Policji oraz komendanci szkół policyjnych – w zakresie funduszu Szkół Policji. 4h. Komendant Główny Policji sporzÄ…dza Å‚Ä…czny plan finansowy i Å‚Ä…czne sprawozdanie finansowe Funduszu. 4i. Minister wÅ‚aÅ›ciwy do spraw wewnÄ™trznych w porozumieniu z ministrem wÅ‚aÅ›ciwym do spraw finansów publicznych okreÅ›li, w drodze rozporzÄ…dzenia, szczegółowe zasady gospodarki finansowej Funduszu oraz tryb i terminy sporzÄ…dzania jego planów i sprawozdaÅ„ finansowych, uwzglÄ™dniajÄ…c postanowienia umów i porozumieÅ„ oraz racjonalne gospodarowanie Å›rodkami. 5. Minister wÅ‚aÅ›ciwy do spraw wewnÄ™trznych w porozumieniu z ministrem wÅ‚aÅ›ciwym do spraw finansów publicznych okreÅ›lÄ…, w drodze rozporzÄ…dzenia, szczegółowe warunki porozumienia, o którym mowa w ust. 4. Art. 13a. 1. Åšrodki finansowe w wysokoÅ›ci 20 % dochodów uzyskanych przez Skarb PaÅ„stwa tytuÅ‚em przepadku rzeczy lub korzyÅ›ci majÄ…tkowych pochodzÄ…cych z ujawnionych przez PolicjÄ™ przestÄ™pstw i wykroczeÅ„ przeciwko mieniu oraz przestÄ™pstw skarbowych i wykroczeÅ„ skarbowych przeznacza siÄ™ na fundusz motywacyjny na nagrody dla policjantów, którzy przyczynili siÄ™ bezpoÅ›rednio do ich ujawnienia. 2. Minister wÅ‚aÅ›ciwy do spraw wewnÄ™trznych okreÅ›li, w drodze zarzÄ…dzenia, zasady przyznawania i wypÅ‚acania nagród, o których mowa w ust. 1, uwzglÄ™dniajÄ…c relacje wysokoÅ›ci indywidualnej nagrody do uzyskanych dochodów, nakÅ‚ad pracy i okolicznoÅ›ci dokonania czynnoÅ›ci przez funkcjonariusza. Art. 13b. DzieÅ„ 24 lipca ustanawia siÄ™ ÅšwiÄ™tem Policji. RozdziaÅ‚ 3 Zakres uprawnieÅ„ Policji Art. 14. 1. W granicach swych zadaÅ„ Policja w celu rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania przestÄ™pstw i wykroczeÅ„ wykonuje czynnoÅ›ci: operacyjno-rozpoznawcze, dochodzeniowo-Å›ledcze i administracyjno-porzÄ…dkowe. 2. Policja wykonuje również czynnoÅ›ci na polecenie sÄ…du, prokuratora, organów administracji paÅ„stwowej i samorzÄ…du terytorialnego w zakresie, w jakim obowiÄ…zek ten zostaÅ‚ okreÅ›lony w odrÄ™bnych ustawach. 3. Policjanci w toku wykonywania czynnoÅ›ci sÅ‚użbowych majÄ… obowiÄ…zek respektowania godnoÅ›ci ludzkiej oraz przestrzegania i ochrony praw czÅ‚owieka. 4. Policja w celu realizacji ustawowych zadaÅ„ może korzystać z danych o osobie, w tym również w formie zapisu elektronicznego, uzyskanych przez inne organy, sÅ‚użby i instytucje paÅ„stwowe w wyniku wykonywania czynnoÅ›ci operacyjno-rozpoznawczych oraz przetwarzać je w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133, poz. 883, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 50, poz. 580 i Nr 116, poz. 1216 oraz z 2001 r. Nr 42, poz. 474, Nr 49, poz. 509 i Nr 100, poz. 1087), bez wiedzy i zgody osoby, której dane te dotyczÄ…. 5. Administrator danych, o których mowa w ust. 4, jest obowiÄ…zany udostÄ™pnić dane osobowe, z zastrzeżeniem ust. 7, na podstawie imiennego upoważnienia Komendanta Głównego Policji, komendantów wojewódzkich Policji lub uprawnionego policjanta, okazanego przez policjanta wraz z legitymacjÄ… sÅ‚użbowÄ…. Fakt udostÄ™pnienia tych danych podlega ochronie na podstawie ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462 oraz z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298, Nr 56, poz. 580, Nr 110, poz. 1189, Nr 123, poz. 1353 i Nr 154, poz. 1800). 5a. Policja może, w zakresie koniecznym do wykonywania jej ustawowych zadaÅ„, korzystać z informacji kryminalnej zgromadzonej w Krajowym Centrum Informacji Kryminalnych. 6. Prezes Rady Ministrów okreÅ›li, w drodze rozporzÄ…dzenia, wzór upoważnienia, o którym mowa w ust. 5, uwzglÄ™dniajÄ…c wyÅ‚Ä…cznie niezbÄ™dne dane upoważnionego policjanta oraz szczegółowe warunki wydania upoważnieÅ„ w imieniu Komendanta Głównego Policji lub komendantów wojewódzkich Policji innym policjantom. 7. Prezes Rady Ministrów okreÅ›li, w drodze rozporzÄ…dzenia, zakres, warunki i tryb przekazywania Policji informacji o osobie, uzyskanych przez organy uprawnione do wykonywania czynnoÅ›ci operacyjno-rozpoznawczych w czasie wykonywania tych czynnoÅ›ci, uwzglÄ™dniajÄ…c wymagania wynikajÄ…ce z przepisów o ochronie informacji niejawnych. Art. 15. 1. Policjanci wykonujÄ…c czynnoÅ›ci, o których mowa w art. 14, majÄ… prawo: 1) legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamoÅ›ci, 2) zatrzymywania osób w trybie i przypadkach okreÅ›lonych w przepisach Kodeksu postÄ™powania karnego i innych ustaw, 2a) zatrzymywania osób pozbawionych wolnoÅ›ci, które na podstawie zezwolenia wÅ‚aÅ›ciwego organu opuÅ›ciÅ‚y areszt Å›ledczy albo zakÅ‚ad karny i w wyznaczonym terminie nie powróciÅ‚y do niego, 3) zatrzymywania osób stwarzajÄ…cych w sposób oczywisty bezpoÅ›rednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także dla mienia, 3a) pobierania od osób wymazu ze Å›luzówki policzków: a) w trybie i przypadkach okreÅ›lonych w przepisach Kodeksu postÄ™powania karnego, b) w celu identyfikacji osób o nieustalonej tożsamoÅ›ci oraz osób usiÅ‚ujÄ…cych ukryć swojÄ… tożsamość, jeżeli ustalenie tożsamoÅ›ci w inny sposób nie jest możliwe, 3b) pobierania materiaÅ‚u biologicznego ze zwÅ‚ok ludzkich o nieustalonej tożsamoÅ›ci, 4) przeszukiwania osób i pomieszczeÅ„ w trybie i przypadkach okreÅ›lonych w przepisach Kodeksu postÄ™powania karnego i innych ustaw, 5) dokonywania kontroli osobistej, a także przeglÄ…dania zawartoÅ›ci bagaży i sprawdzania Å‚adunku w portach i na dworcach oraz w Å›rodkach transportu lÄ…dowego, powietrznego i wodnego, w razie istnienia uzasadnionego podejrzenia popeÅ‚nienia czynu zabronionego pod groźbÄ… kary, 5a) obserwowania i rejestrowania przy użyciu Å›rodków technicznych obrazu zdarzeÅ„ w miejscach publicznych, a w przypadku czynnoÅ›ci operacyjno-rozpoznawczych i administracyjno-porzÄ…dkowych podejmowanych na podstawie ustawy – także i dźwiÄ™ku towarzyszÄ…cego tym zdarzeniom, 6) żądania niezbÄ™dnej pomocy od instytucji paÅ„stwowych, organów administracji rzÄ…dowej i samorzÄ…du terytorialnego oraz jednostek gospodarczych prowadzÄ…cych dziaÅ‚alność w zakresie użytecznoÅ›ci publicznej; wymienione instytucje, organy i jednostki obowiÄ…zane sÄ…, w zakresie swojego dziaÅ‚ania, do udzielenia tej pomocy, w zakresie obowiÄ…zujÄ…cych przepisów prawa, 7) zwracania siÄ™ o niezbÄ™dnÄ… pomoc do innych jednostek gospodarczych i organizacji spoÅ‚ecznych, jak również zwracania siÄ™ w nagÅ‚ych wypadkach do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy, w ramach obowiÄ…zujÄ…cych przepisów prawa, 8) dokonywania kontroli rodzaju używanego paliwa przez pobranie próbek paliwa ze zbiornika pojazdu mechanicznego. 2. Osobie zatrzymanej na podstawie ust. 1 pkt 3 przysÅ‚ugujÄ… uprawnienia przewidziane dla osoby zatrzymanej w Kodeksie postÄ™powania karnego. 3. Zatrzymanie osoby może być zastosowane tylko wówczas, gdy inne Å›rodki okazaÅ‚y siÄ™ bezcelowe lub nieskuteczne. 4. Osoba zatrzymana, o której mowa w ust. 1 pkt 3, może być okazywana, fotografowana lub daktyloskopowana tylko wtedy, gdy jej tożsamoÅ›ci nie można ustalić w inny sposób. 5. OsobÄ™ zatrzymanÄ… należy niezwÅ‚ocznie poddać – w razie uzasadnionej potrzeby – badaniu lekarskiemu lub udzielić jej pierwszej pomocy medycznej. 6. CzynnoÅ›ci wymienione w ust. 1 powinny być wykonywane w sposób możliwie najmniej naruszajÄ…cy dobra osobiste osoby, wobec której zostajÄ… podjÄ™te. 7. Na sposób prowadzenia czynnoÅ›ci, o których mowa w ust. 1, przysÅ‚uguje zażalenie do miejscowo wÅ‚aÅ›ciwego prokuratora. 8. Rada Ministrów okreÅ›li, w drodze rozporzÄ…dzenia, sposób postÄ™powania przy wykonywaniu uprawnieÅ„, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2a, 3, 3a lit. b), 3b i 5–7, oraz wzory dokumentów stosowanych w tych sprawach, majÄ…c na wzglÄ™dzie zapewnienie skutecznoÅ›ci dziaÅ‚aÅ„ podejmowanych przez PolicjÄ™ oraz poszanowanie praw osób, wobec których dziaÅ‚ania te sÄ… podejmowane. 8a. W przypadku stwierdzenia używania oleju opaÅ‚owego do celów napÄ™dowych Policja niezwÅ‚ocznie zawiadamia dyrektora izby celnej wÅ‚aÅ›ciwego ze wzglÄ™du na miejsce dokonanej kontroli. 8b. Minister wÅ‚aÅ›ciwy do spraw wewnÄ™trznych, w porozumieniu z ministrem wÅ‚aÅ›ciwym do spraw finansów publicznych, okreÅ›li, w drodze rozporzÄ…dzenia, szczegółowy tryb kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 8, uwzglÄ™dniajÄ…c sposób przeprowadzenia kontroli i badania próbek rodzaju paliwa znajdujÄ…cego siÄ™ w zbiorniku pojazdu. 9. Minister wÅ‚aÅ›ciwy do spraw wewnÄ™trznych, w porozumieniu z ministrem wÅ‚aÅ›ciwym do spraw zdrowia, okreÅ›li, w drodze rozporzÄ…dzenia, tryb przeprowadzania badaÅ„ lekarskich, o których mowa w ust. 5, uwzglÄ™dniajÄ…c przypadki uzasadniajÄ…ce potrzebÄ™ niezwÅ‚ocznego udzielenia osobie zatrzymanej pierwszej pomocy medycznej lub potrzebÄ™ poddania jej niezbÄ™dnym badaniom lekarskim, czas i organizacjÄ™ tych badaÅ„ oraz sposób ich dokumentowania. 10. Minister wÅ‚aÅ›ciwy do spraw wewnÄ™trznych okreÅ›li, w drodze rozporzÄ…dzenia, warunki, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia w jednostkach organizacyjnych Policji przeznaczone dla osób zatrzymanych lub doprowadzonych w celu wytrzeźwienia, oraz regulamin pobytu osób w tych pomieszczeniach, uwzglÄ™dniajÄ…c ich lokalizacjÄ™ i wyposażenie, niezbÄ™dne części skÅ‚adowe oraz warunki techniczne pomieszczeÅ„ i ich wyposażenia. Art. 16. 1. W razie niepodporzÄ…dkowania siÄ™ wydanym na podstawie prawa poleceniom organów Policji lub jej funkcjonariuszy, policjanci mogÄ… stosować nastÄ™pujÄ…ce Å›rodki przymusu bezpoÅ›redniego: 1) fizyczne, techniczne i chemiczne Å›rodki sÅ‚użące do obezwÅ‚adniania bÄ…dź konwojowania osób oraz do zatrzymywania pojazdów, 2) paÅ‚ki sÅ‚użbowe, 3) wodne Å›rodki obezwÅ‚adniajÄ…ce, 4) psy i konie sÅ‚użbowe, 5) pociski niepenetracyjne, miotane z broni palnej. 2. Policjanci mogÄ… stosować jedynie Å›rodki przymusu bezpoÅ›redniego odpowiadajÄ…ce potrzebom wynikajÄ…cym z istniejÄ…cej sytuacji i niezbÄ™dne do osiÄ…gniÄ™cia podporzÄ…dkowania siÄ™ wydanym poleceniom. 3. (skreÅ›lony). 4. Rada Ministrów, w drodze rozporzÄ…dzenia, okreÅ›la szczegółowe przypadki oraz warunki i sposoby użycia Å›rodków przymusu bezpoÅ›redniego, o których mowa w ust. 1. Art. 17. 1. [1] Jeżeli Å›rodki przymusu bezpoÅ›redniego, wymienione w art. 16 ust. 1, okazaÅ‚y siÄ™ niewystarczajÄ…ce lub ich użycie, ze wzglÄ™du na okolicznoÅ›ci danego zdarzenia, nie jest możliwe, policjant ma prawo użycia broni palnej wyÅ‚Ä…cznie: 1) w celu odparcia bezpoÅ›redniego i bezprawnego zamachu na życie, zdrowie lub wolność policjanta lub innej osoby oraz w celu przeciwdziaÅ‚ania czynnoÅ›ciom zmierzajÄ…cym bezpoÅ›rednio do takiego zamachu, 2) przeciwko osobie niepodporzÄ…dkowujÄ…cej siÄ™ wezwaniu do natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzÄ™dzia, którego użycie zagrozić może życiu, zdrowiu lub wolnoÅ›ci policjanta albo innej osoby, 3) przeciwko osobie, która usiÅ‚uje bezprawnie, przemocÄ… odebrać broÅ„ palnÄ… policjantowi lub innej osobie uprawnionej do posiadania broni palnej, 4) w celu odparcia niebezpiecznego bezpoÅ›redniego, gwaÅ‚townego zamachu na obiekty i urzÄ…dzenia ważne dla bezpieczeÅ„stwa lub obronnoÅ›ci paÅ„stwa, na siedziby naczelnych organów wÅ‚adzy, naczelnych i centralnych organów administracji paÅ„stwowej albo wymiaru sprawiedliwoÅ›ci, na obiekty gospodarki lub kultury narodowej oraz na przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzÄ™dy konsularne paÅ„stw obcych albo organizacji miÄ™dzynarodowych, a także na obiekty dozorowane przez uzbrojonÄ… formacjÄ™ ochronnÄ… utworzonÄ… na podstawie odrÄ™bnych przepisów, 5) w celu odparcia zamachu na mienie, stwarzajÄ…cego jednoczeÅ›nie bezpoÅ›rednie zagrożenie dla życia, zdrowia lub wolnoÅ›ci czÅ‚owieka, 6) w bezpoÅ›rednim poÅ›cigu za osobÄ…, wobec której użycie broni byÅ‚o dopuszczalne w przypadkach okreÅ›lonych w pkt 1–3 i 5, albo za osobÄ…, wobec której istnieje uzasadnione podejrzenie popeÅ‚nienia zabójstwa, zamachu terrorystycznego, uprowadzenia osoby w celu wymuszenia okupu lub okreÅ›lonego zachowania, rozboju, kradzieży rozbójniczej, wymuszenia rozbójniczego, umyÅ›lnego ciężkiego uszkodzenia ciaÅ‚a, zgwaÅ‚cenia, podpalenia lub umyÅ›lnego sprowadzenia w inny sposób niebezpieczeÅ„stwa powszechnego dla życia albo zdrowia, 7) w celu ujÄ™cia osoby, o której mowa w pkt 6, jeÅ›li schroniÅ‚a siÄ™ ona w miejscu trudno dostÄ™pnym, a z okolicznoÅ›ci towarzyszÄ…cych wynika, że może użyć broni palnej lub innego niebezpiecznego narzÄ™dzia, którego użycie zagrozić może życiu lub zdrowiu, 8) w celu odparcia gwaÅ‚townego, bezpoÅ›redniego i bezprawnego zamachu na konwój ochraniajÄ…cy osoby, dokumenty zawierajÄ…ce wiadomoÅ›ci stanowiÄ…ce tajemnicÄ™ paÅ„stwowÄ…, pieniÄ…dze albo inne przedmioty wartoÅ›ciowe, 9) w celu ujÄ™cia lub udaremnienia ucieczki osoby zatrzymanej, tymczasowo aresztowanej lub odbywajÄ…cej karÄ™ pozbawienia wolnoÅ›ci, jeÅ›li: a) ucieczka osoby pozbawionej wolnoÅ›ci stwarza zagrożenie dla życia albo zdrowia ludzkiego, b) istnieje uzasadnione podejrzenie, że osoba pozbawiona wolnoÅ›ci może użyć broni palnej, materiałów wybuchowych lub niebezpiecznego narzÄ™dzia, c) pozbawienie wolnoÅ›ci nastÄ…piÅ‚o w zwiÄ…zku z uzasadnionym podejrzeniem lub stwierdzeniem popeÅ‚nienia przestÄ™pstw, o których mowa w pkt 6. 2. W dziaÅ‚aniach oddziałów i pododdziałów zwartych Policji użycie broni palnej może nastÄ…pić tylko na rozkaz ich dowódcy. 3. Użycie broni palnej powinno nastÄ™pować w sposób wyrzÄ…dzajÄ…cy możliwie najmniejszÄ… szkodÄ™ osobie, przeciwko której użyto broni palnej. 4. Rada Ministrów, w drodze rozporzÄ…dzenia, okreÅ›la szczegółowo warunki i sposób postÄ™powania przy użyciu broni palnej, a także zasady użycia broni palnej przez jednostki wymienione w ust. 2. Art. 18. 1. W razie zagrożenia bezpieczeÅ„stwa publicznego lub zakłócenia porzÄ…dku publicznego, zwÅ‚aszcza poprzez sprowadzenie; 1) niebezpieczeÅ„stwa powszechnego dla życia, zdrowia lub wolnoÅ›ci obywateli, 2) bezpoÅ›redniego zagrożenia dla mienia w znacznych rozmiarach, 3) bezpoÅ›redniego zagrożenia obiektów lub urzÄ…dzeÅ„, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 4) zagrożenia przestÄ™pstwem o charakterze terrorystycznym bÄ…dź jego dokonania w stosunku do obiektów majÄ…cych szczególne znaczenie dla bezpieczeÅ„stwa lub obronnoÅ›ci paÅ„stwa, bÄ…dź mogÄ…cym skutkować niebezpieczeÅ„stwem dla życia ludzkiego – Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra wÅ‚aÅ›ciwego do spraw wewnÄ™trznych, w celu zapewnienia bezpieczeÅ„stwa publicznego lub przywrócenia porzÄ…dku publicznego, może zarzÄ…dzić użycie uzbrojonych oddziałów lub pododdziałów Policji. 2. W przypadkach niecierpiÄ…cych zwÅ‚oki decyzjÄ™, o której mowa w ust. 1, podejmuje minister wÅ‚aÅ›ciwy do spraw wewnÄ™trznych, zawiadamiajÄ…c o niej niezwÅ‚ocznie Prezesa Rady Ministrów. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, jeżeli użycie uzbrojonych oddziałów i pododdziałów Policji okaże siÄ™ niewystarczajÄ…ce, do pomocy uzbrojonym oddziaÅ‚om i pododdziaÅ‚om Policji mogÄ… być użyte oddziaÅ‚y i pododdziaÅ‚y SiÅ‚ Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej „SiÅ‚ami Zbrojnymi”, na podstawie postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wydanego na wniosek Prezesa Rady Ministrów. 4. Pomoc, o której mowa w ust. 3, może być udzielona również w formie prowadzonego samodzielnie przez oddziaÅ‚y i pododdziaÅ‚y SiÅ‚ Zbrojnych przeciwdziaÅ‚ania zagrożeniu bÄ…dź dokonaniu przestÄ™pstwa, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, w przypadku gdy oddziaÅ‚y i pododdziaÅ‚y Policji nie dysponujÄ… możliwoÅ›ciami skutecznego przeciwdziaÅ‚ania tym zagrożeniom. 5. W przypadkach niecierpiÄ…cych zwÅ‚oki decyzjÄ™ o udzieleniu pomocy, o której mowa w ust. 3 i 4, podejmuje Minister Obrony Narodowej, na wniosek ministra wÅ‚aÅ›ciwego do spraw wewnÄ™trznych, okreÅ›lajÄ…cy zakres i formÄ™ pomocy, zawiadamiajÄ…c o niej niezwÅ‚ocznie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Prezesa Rady Ministrów. 6. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej niezwÅ‚ocznie wydaje postanowienie o zatwierdzeniu lub uchyleniu decyzji, o której mowa w ust. 5. 7. Å»oÅ‚nierzom oddziałów i pododdziałów SiÅ‚ Zbrojnych kierowanych do pomocy uzbrojonym oddziaÅ‚om i pododdziaÅ‚om Policji przysÅ‚ugujÄ… w zakresie niezbÄ™dnym do wykonywania ich zadaÅ„, wobec wszystkich osób, uprawnienia policjantów okreÅ›lone w art. 15–17. Korzystanie z tych uprawnieÅ„ nastÄ™puje na zasadach i w trybie okreÅ›lonych dla policjantów. 8. Rada Ministrów okreÅ›li, w drodze rozporzÄ…dzenia: 1) szczegółowe warunki i sposób użycia oddziałów i pododdziałów Policji i SiÅ‚ Zbrojnych, 2) sposób koordynowania dziaÅ‚aÅ„ podejmowanych przez PolicjÄ™ i SiÅ‚y Zbrojne w formie okreÅ›lonej w ust. 3 i 4, 3) tryb wymiany informacji i sposób logistycznego wsparcia dziaÅ‚aÅ„ Policji prowadzonych z pomocÄ… oddziałów i pododdziałów SiÅ‚ Zbrojnych. 9. RozporzÄ…dzenie, o którym mowa w ust. 8, powinno uwzglÄ™dniać: 1) stopieÅ„ zagrożenia bezpieczeÅ„stwa publicznego lub zakłócenia porzÄ…dku publicznego, w tym przestÄ™pstwem o charakterze terrorystycznym, oraz przewidywany rozwój sytuacji, 2) zachowanie ciÄ…gÅ‚oÅ›ci dowodzenia, w tym oddziaÅ‚ami SiÅ‚ Zbrojnych, 3) ochronÄ™ wymienianych informacji oraz zakres wsparcia logistycznego Policji. Art. 18a. 1. W razie zagrożenia bezpieczeÅ„stwa i porzÄ…dku publicznego, jeżeli siÅ‚y Policji sÄ… niewystarczajÄ…ce do wykonania ich zadaÅ„ w zakresie ochrony bezpieczeÅ„stwa i porzÄ…dku publicznego, Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra wÅ‚aÅ›ciwego do spraw wewnÄ™trznych uzgodniony z Ministrem Obrony Narodowej, może zarzÄ…dzić użycie żoÅ‚nierzy Å»andarmerii Wojskowej do udzielenia pomocy Policji. 2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, żoÅ‚nierzom Å»andarmerii Wojskowej przysÅ‚ugujÄ…, w zakresie niezbÄ™dnym do wykonania ich zadaÅ„, wobec wszystkich osób, uprawnienia policjantów, okreÅ›lone w art. 15–17. Korzystanie z tych uprawnieÅ„ nastÄ™puje na zasadach i w trybie okreÅ›lonym dla policjantów. Art. 19. 1. Przy wykonywaniu czynnoÅ›ci operacyjno-rozpoznawczych, podejmowanych przez PolicjÄ™ w celu zapobieżenia, wykrycia, ustalenia sprawców, a także uzyskania i utrwalenia dowodów Å›ciganych z oskarżenia publicznego, umyÅ›lnych przestÄ™pstw: 1) przeciwko życiu, okreÅ›lonych w art. 148-150 Kodeksu karnego, 2) okreÅ›lonych w art. 134, art. 135 § 1, art. 136 § 1, art. 156 § 1 i 3, art. 163 § 1 i 3, art. 164 § 1, art. 165 § 1 i 3, art. 166, 167, 173 § 1 i 3, art. 189, 204 § 4, art. 223, 228, 229, 232, 245, 246, 252 § 1-3, art. 253, 258, 269, 280-282, 285 § 1, art. 286, 296, 299, § 1-6 oraz w art. 310 §1, 2 i 4 Kodeksu karnego, 3) przeciwko obrotowi gospodarczemu, okreÅ›lonych w art. 297-306 Kodeksu karnego, powodujÄ…cych szkodÄ™ majÄ…tkowÄ… lub skierowanych przeciwko mieniu, jeżeli wysokość szkody lub wartość mienia przekracza pięćdziesiÄ™ciokrotnÄ… wysokość najniższego wynagrodzenia za pracÄ™ okreÅ›lonego na podstawie odrÄ™bnych przepisów, 4) skarbowych, jeżeli wartość przedmiotu czynu lub uszczuplenie należnoÅ›ci publicznoprawnej przekraczajÄ… pięćdziesiÄ™ciokrotnÄ… wysokość najniższego wynagrodzenia za pracÄ™ okreÅ›lonego na podstawie odrÄ™bnych przepisów, 5) nielegalnego wytwarzania, posiadania lub obrotu broniÄ…, amunicjÄ…, materiaÅ‚ami wybuchowymi, Å›rodkami odurzajÄ…cymi lub substancjami psychotropowymi albo ich prekursorami oraz materiaÅ‚ami jÄ…drowymi i promieniotwórczymi, 6) okreÅ›lonych w art. 8 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzajÄ…ce Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 715), 7) [2] okreÅ›lonych w art. 43-46 ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narzÄ…dów (Dz. U. Nr 169, poz. 1411), 8) Å›ciganych na mocy umów i porozumieÅ„ miÄ™dzynarodowych, gdy inne Å›rodki okazaÅ‚y siÄ™ bezskuteczne albo zachodzi wysokie prawdopodobieÅ„stwo, że bÄ™dÄ… nieskuteczne lub nieprzydatne, sÄ…d okrÄ™gowy, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Policji, zÅ‚ożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego albo na pisemny wniosek komendanta wojewódzkiego Policji, zÅ‚ożony po uzyskaniu pisemnej zgody wÅ‚aÅ›ciwego miejscowo prokuratora okrÄ™gowego, może, w drodze postanowienia, zarzÄ…dzić kontrolÄ™ operacyjnÄ…. 2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, wydaje sÄ…d okrÄ™gowy wÅ‚aÅ›ciwy miejscowo ze wzglÄ™du na siedzibÄ™ skÅ‚adajÄ…cego wniosek organu Policji. 3. W przypadkach niecierpiÄ…cych zwÅ‚oki, jeżeli mogÅ‚oby to spowodować utratÄ™ informacji lub zatarcie albo zniszczenie dowodów przestÄ™pstwa, Komendant Główny Policji lub komendant wojewódzki Policji może zarzÄ…dzić, po uzyskaniu pisemnej zgody wÅ‚aÅ›ciwego prokuratora, o którym mowa w ust. 1, kontrolÄ™ operacyjnÄ…, zwracajÄ…c siÄ™ jednoczeÅ›nie do wÅ‚aÅ›ciwego miejscowo sÄ…du okrÄ™gowego z wnioskiem o wydanie postanowienia w tej sprawie. W razie nieudzielenia przez sÄ…d zgody w terminie 5 dni od dnia zarzÄ…dzenia kontroli operacyjnej, organ zarzÄ…dzajÄ…cy wstrzymuje kontrolÄ™ operacyjnÄ… oraz dokonuje protokolarnego, komisyjnego zniszczenia materiałów zgromadzonych podczas jej stosowania. 4. [3] SÄ…d okrÄ™gowy może zezwolić, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Policji lub komendanta wojewódzkiego Policji, zÅ‚ożony po uzyskaniu pisemnej zgody wÅ‚aÅ›ciwego prokuratora, na odstÄ…pienie od zniszczenia materiałów, o których mowa w ust. 3, jeżeli stanowiÄ… one dowód lub wskazujÄ… na zamiar popeÅ‚nienia przestÄ™pstwa, dla wykrycia którego na podstawie przepisów ustawowych może być prowadzona kontrola operacyjna lub czynnoÅ›ci operacyjno-rozpoznawcze. 5. W przypadku potrzeby zarzÄ…dzenia kontroli operacyjnej wobec osoby podejrzanej lub oskarżonego, we wniosku organu Policji, o którym mowa w ust. 1, o zarzÄ…dzenie kontroli operacyjnej zamieszcza siÄ™ informacjÄ™ o toczÄ…cym siÄ™ wobec tej osoby postÄ™powaniu. 6. Kontrola operacyjna prowadzona jest niejawnie i polega na: 1) kontrolowaniu treÅ›ci korespondencji, 2) kontrolowaniu zawartoÅ›ci przesyÅ‚ek, 3) stosowaniu Å›rodków technicznych umożliwiajÄ…cych uzyskiwanie w sposób niejawny informacji i dowodów oraz ich utrwalanie, a w szczególnoÅ›ci treÅ›ci rozmów telefonicznych i innych informacji przekazywanych za pomocÄ… sieci telekomunikacyjnych. 7. Wniosek organu Policji, o którym mowa w ust. 1, o zarzÄ…dzenie przez sÄ…d okrÄ™gowy kontroli operacyjnej powinien zawierać w szczególnoÅ›ci: 1) numer sprawy i jej kryptonim, jeżeli zostaÅ‚ jej nadany, 2) opis przestÄ™pstwa z podaniem, w miarÄ™ możliwoÅ›ci, jego kwalifikacji prawnej, 3) okolicznoÅ›ci uzasadniajÄ…ce potrzebÄ™ zastosowania kontroli operacyjnej, w tym stwierdzonej albo prawdopodobnej bezskutecznoÅ›ci lub nieprzydatnoÅ›ci innych Å›rodków, 4) dane osoby lub inne dane, pozwalajÄ…ce na jednoznaczne okreÅ›lenie podmiotu lub przedmiotu, wobec którego stosowana bÄ™dzie kontrola operacyjna, ze wskazaniem miejsca lub sposobu jej stosowania, 5) cel, czas i rodzaj prowadzonej kontroli operacyjnej, o której mowa w ust. 6. 8. KontrolÄ™ operacyjnÄ… zarzÄ…dza siÄ™ na okres nie dÅ‚uższy niż 3 miesiÄ…ce. SÄ…d okrÄ™gowy może, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Policji lub komendanta wojewódzkiego Policji, zÅ‚ożony po uzyskaniu pisemnej zgody wÅ‚aÅ›ciwego prokuratora, na okres nie dÅ‚uższy niż kolejne 3 miesiÄ…ce, wydać postanowienie o jednorazowym przedÅ‚użeniu kontroli operacyjnej, jeżeli nie ustaÅ‚y przyczyny zarzÄ…dzenia tej kontroli. 9. W uzasadnionych przypadkach, gdy podczas stosowania kontroli operacyjnej pojawiÄ… siÄ™ nowe okolicznoÅ›ci istotne dla zapobieżenia lub wykrycia przestÄ™pstwa albo ustalenia sprawców i uzyskania dowodów przestÄ™pstwa, sÄ…d okrÄ™gowy, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Policji, zÅ‚ożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, może wydać postanowienie o kontroli operacyjnej przez czas oznaczony również po upÅ‚ywie okresów, o których mowa w ust. 8. 10. Do wniosków, o których mowa w ust. 3, 4, 8 i 9, stosuje siÄ™ odpowiednio przepis ust. 7. SÄ…d przed wydaniem postanowienia, o którym mowa w ust. 3, 4, 8 i 9, może zapoznać siÄ™ z materiaÅ‚ami uzasadniajÄ…cymi wniosek, zgromadzonymi podczas stosowania kontroli operacyjnej zarzÄ…dzonej w tej sprawie. 11. Wnioski, o których mowa w ust. 1, 3-5, 8 i 9, sÄ…d okrÄ™gowy rozpoznaje jednoosobowo, przy czym czynnoÅ›ci sÄ…du zwiÄ…zane z rozpoznawaniem tych wniosków powinny być realizowane w warunkach przewidzianych dla przekazywania, przechowywania i udostÄ™pniania informacji niejawnych oraz z odpowiednim zastosowaniem przepisów wydanych na podstawie art. 181 § 2 Kodeksu postÄ™powania karnego. W posiedzeniu sÄ…du może wziąć udziaÅ‚ wyÅ‚Ä…cznie prokurator i przedstawiciel organu Policji wnioskujÄ…cego o zarzÄ…dzenie kontroli operacyjnej. 12. Podmioty wykonujÄ…ce dziaÅ‚alność telekomunikacyjnÄ… oraz podmioty Å›wiadczÄ…ce usÅ‚ugi pocztowe sÄ… obowiÄ…zani do zapewnienia na wÅ‚asny koszt warunków technicznych i organizacyjnych umożliwiajÄ…cych prowadzenie przez PolicjÄ™ kontroli operacyjnej. 13. Kontrola operacyjna powinna być zakoÅ„czona niezwÅ‚ocznie po ustaniu przyczyn jej zarzÄ…dzenia, najpóźniej jednak z upÅ‚ywem okresu, na który zostaÅ‚a wprowadzona. 14. Organ Policji, o którym mowa w ust. 1, informuje wÅ‚aÅ›ciwego prokuratora o wynikach kontroli operacyjnej po jej zakoÅ„czeniu, a na jego żądanie również o przebiegu tej kontroli. 15. W przypadku uzyskania dowodów pozwalajÄ…cych na wszczÄ™cie postÄ™powania karnego lub majÄ…cych znaczenie dla toczÄ…cego siÄ™ postÄ™powania karnego, Komendant Główny Policji lub komendant wojewódzki Policji przekazuje wÅ‚aÅ›ciwemu prokuratorowi wszystkie materiaÅ‚y zgromadzone podczas stosowania kontroli operacyjnej, w razie potrzeby z wnioskiem o wszczÄ™cie postÄ™powania karnego. W postÄ™powaniu przed sÄ…dem, w odniesieniu do tych materiałów, stosuje siÄ™ odpowiednio przepisy art. 393 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu postÄ™powania karnego. 16. [4] Osobie, wobec której kontrola operacyjna byÅ‚a stosowana, nie udostÄ™pnia siÄ™ materiałów zgromadzonych podczas trwania tej kontroli. Przepis nie narusza uprawnieÅ„ wynikajÄ…cych z art. 321 Kodeksu postÄ™powania karnego. 17. Zgromadzone podczas stosowania kontroli operacyjnej materiaÅ‚y niezawierajÄ…ce dowodów pozwalajÄ…cych na wszczÄ™cie postÄ™powania karnego przechowuje siÄ™ po zakoÅ„czeniu kontroli przez okres 2 miesiÄ™cy, a nastÄ™pnie dokonuje siÄ™ ich protokolarnego, komisyjnego zniszczenia. Zniszczenie materiałów zarzÄ…dza organ Policji, który wnioskowaÅ‚ o zarzÄ…dzenie kontroli operacyjnej. 18. [5] Trybu, o którym mowa w ust. 1-11, nie stosuje siÄ™, jeżeli kontrola operacyjna jest prowadzona za wyrażonÄ… na piÅ›mie zgodÄ… osoby bÄ™dÄ…cej nadawcÄ… lub odbiorcÄ… przekazu informacji. 19. W przypadkach, o których mowa w ust. 18, kontrolÄ™ operacyjnÄ… zarzÄ…dza organ Policji wÅ‚aÅ›ciwy do prowadzenia czynnoÅ›ci operacyjno-rozpoznawczych w danej sprawie. 20. Na postanowienia sÄ…du w przedmiocie kontroli operacyjnej, o których mowa w ust. 1, 3, 8 i 9, a także na postanowienie sÄ…du w przedmiocie odstÄ…pienia od zniszczenia materiałów zgromadzonych podczas stosowania kontroli operacyjnej, o którym mowa w ust. 4, przysÅ‚uguje zażalenie organowi Policji, który zÅ‚ożyÅ‚ wniosek o wydanie tego postanowienia. Do zażalenia stosuje siÄ™ odpowiednio przepisy Kodeksu postÄ™powania karnego. 21. Minister wÅ‚aÅ›ciwy do spraw wewnÄ™trznych, w porozumieniu z Ministrem SprawiedliwoÅ›ci oraz ministrem wÅ‚aÅ›ciwym do spraw Å‚Ä…cznoÅ›ci, okreÅ›li, w drodze rozporzÄ…dzenia, sposób dokumentowania kontroli operacyjnej oraz przechowywania i przekazywania wniosków i zarzÄ…dzeÅ„, a także przechowywania, przekazywania oraz przetwarzania i niszczenia materiałów uzyskanych podczas stosowania tej kontroli, uwzglÄ™dniajÄ…c potrzebÄ™ zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych czynnoÅ›ci i uzyskanych materiałów oraz wzory stosowanych druków i rejestrów. 22. Prokurator Generalny przedstawia corocznie Sejmowi i Senatowi informacjÄ™ o dziaÅ‚alnoÅ›ci okreÅ›lonej w ust. 1-21, w tym informacje i dane, o których mowa w art. 20 ust. 3.
Ten artykuł nie ma jeszcze żadnych komentarzy. Aby dodać swój komentarz powinieneś się zalogować. . |
Mapa serwisu
| O nas
| Ochrona prywatności
| Poleć stronę znajomym
| Źródła informacji
| Kontakt z nami
Copyright © MafiaPress |